بیماری زخم معده چیست؟

بیماری زخم پپتیک وضعیتی است که باعث ایجاد زخم (زخم های باز) در پوشش داخلی دستگاه گوارش شما می شود. “پپتیک” به معنای مربوط به هضم است. این کلمه از پپسین، آنزیم اصلی گوارشی که معده شما تولید می کند، گرفته شده است.

پپسین و اسید معده مواد فعال موجود در آب معده هستند که به تجزیه شیمیایی غذا برای هضم کمک می کنند. برخی از این آب میوه ها به قسمت اول روده کوچک شما (اثنی عشر) نیز وارد می شوند. از نظر طراحی، این آب میوه ها بسیار خورنده هستند.

تمام دستگاه گوارش شما دارای یک پوشش مخاطی محافظ است که آن را از مواد داخل عایق می کند. به خصوص در معده و دوازدهه قوی است. اما در بیماری زخم معده، این محافظت با شکست مواجه می‌شود و شیره‌های گوارشی از طریق پوشش آن خورده می‌شوند.

زخم، فرسایشی است که از طریق هر سه لایه پوشش مخاطی ( مخاط ) نفوذ می کند. بیشتر زخم های گوارشی در معده یا دوازدهه شما اتفاق می افتد، جایی که شیره معده بیشتر فعال است. کمتر رایج است، آنها همچنین می توانند در جای دیگری از دستگاه گوارش شما رخ دهند

انواع مختلف زخم معده چیست؟

بیماری زخم پپتیک اغلب معده و دوازدهه شما را تحت تاثیر قرار می دهد.

زخم اثنی عشر تقریباً 80 درصد از زخم های گوارشی را تشکیل می دهد.

زخم معده تقریبا 20 درصد از زخم های گوارشی را تشکیل می دهد.

در شرایط غیرعادی که باعث می‌شود آب معده از آن قسمت‌ها عبور کند، می‌توانید در جای دیگری از دستگاه گوارش خود زخم معده بگیرید. مثلا:

زخم مری . ریفلاکس مزمن اسید ، افزایش اسید معده به مری ، ممکن است در نهایت پوشش مخاطی مری شما را به اندازه ای فرسایش دهد که باعث ایجاد زخم شود. پوشش مری شما به اندازه پوشش معده در برابر اسید محافظت نمی شود.

زخم ژژنوم . شما می توانید زخمی در ژژونوم، قسمت میانی روده کوچک، به عنوان یک عارضه جانبی جراحی که معده خود را به ژژنوم متصل می کند ( گاستروژنوستومی ) داشته باشید. این زخم معده، زخم حاشیه ای یا زخم آناستوموز نیز نامیده می شود .

بیماری زخم پپتیک چقدر شایع است؟

بین 5 تا 10 درصد از مردم در سراسر جهان در طول زندگی خود به بیماری زخم پپتیک (PUD) مبتلا می شوند. این می تواند در هر سنی ایجاد شود، اگرچه در بزرگسالان میانسال شایع تر است. همچنین در افرادی که در بدو تولد به آنها مرد اختصاص داده شده است (AMAB) نسبت به افرادی که در بدو تولد زن تعیین شده اند (AFAB) شایع تر است .

علائم و علل

علائم زخم معده چیست؟

تا 70 درصد از افراد مبتلا به زخم معده هیچ علامتی را متوجه نمی شوند. اما شایع ترین علائمی که مردم گزارش می کنند درد اپی گاستر ( درد مرکزی بالای شکم ) و سوء هاضمه (سوء هاضمه) است . این علائم به طور مداوم می آیند و می روند.

سوء هاضمه ترکیبی از علائمی است که بعد از غذا خوردن و در حین هضم ظاهر می شود. این شامل درد اپی گاستر با کیفیت سوزش قابل توجه، همراه با احساس سیری است که مدت کوتاهی پس از خوردن غذا ظاهر می شود و/یا مدت طولانی بعد از آن ادامه می یابد.

این احساس سوزش، احساس اسیدها و آنزیم‌های معده است که از طریق پوشش گوارشی شما می‌خورند. برخی از مردم همچنین آن را به عنوان یک احساس “جویدن” توصیف می کنند. ممکن است بتوانید آن را در یک نقطه خاص (درد شکمی “کانونی”) قرار دهید.

ممکن است نتوانید تشخیص دهید که زخم در معده یا اثنی عشر است. اما برخی سرنخ ها می توانند به شما کمک کنند به عنوان مثال، زخم معده اغلب بلافاصله پس از غذا (در عرض 30 دقیقه)، زمانی که شیره معده در اوج خود است، بدتر می شود.

از سوی دیگر، زخم اثنی عشر ممکن است کمی بعد از غذا احساس بهتری داشته باشد. اما حدود دو تا سه ساعت بعد، زمانی که غذا و شیره های گوارشی وارد دوازدهه شما می شوند، آن را بیشتر احساس خواهید کرد. برخی از افراد این احساس را به گرسنگی تعبیر می کنند زیرا غذا خوردن باعث آرامش می شود.

بسیاری از افراد مبتلا به زخم اثنی عشر دردی را گزارش می کنند که آنها را در شب بیدار می کند. این همچنین می تواند با زخم ژژنوم رخ دهد. درد ژژونال کمی پایین تر خواهد بود و به ناف شما نزدیک تر می شود. اگر زخم مری دارید، ممکن است احساس سوزش سر دل داشته باشید که در شب به اوج خود می رسد.

:سایر علائم احتمالی مرتبط با بیماری زخم معده عبارتند از

نفخ شکم .

آروغ زدن یا آروغ زدن.

از دست دادن اشتها .

تهوع و استفراغ .

علائم عوارض

برخی از افراد تا زمانی که بیماری زخم پپتیک عوارض اضافی ایجاد کند، علائمی ندارند. این می تواند زمانی اتفاق بیفتد که برای مدت طولانی درمان نشود. زخم های درمان نشده ممکن است شروع به خونریزی کنند یا ممکن است تا زمانی که سوراخی ایجاد شود از طریق دستگاه گوارش شما ساییده شوند.

:علائم خونریزی دستگاه گوارش فوقانی ممکن است شامل موارد زیر باشد

خون در مدفوع شما (مدفوع).

مدفوع سیاه و قیری رنگ .

استفراغ پودر قهوه .

سرگیجه یا غش .

رنگ پریدگی (رنگ پریدگی) .

ضربان قلب سریع .

:علائم سوراخ شدن دستگاه گوارش (سوراخ) ممکن است شامل موارد زیر باشد

درد ناگهانی، تیز و شدید شکم .

تورم شکم و حساسیت به لمس.

تب و لرز .

اگر به مدت طولانی بیماری زخم پپتیک درمان نشده دارید، زخم ها ممکن است به طور مداوم بهبود یافته و دوباره شروع شوند. برخی از افراد به دلیل زخم های درمان نشده در دستگاه گوارش خود دچار زخم و/یا تورم زیادی می شوند که می تواند حرکت غذا را کند یا متوقف کند.

:علائم انسداد دستگاه گوارش ممکن است شامل موارد زیر باشد

نفخ شکم، تورم و درد.

تهوع و استفراغ.

از دست دادن اشتها و کاهش وزن.

از دست دادن حرکات روده و یبوست .

چه چیزی باعث بیماری زخم معده می شود؟

پوشش مخاطی در دستگاه گوارش شما به گونه ای طراحی شده است که در برابر اسیدها و آنزیم های گوارشی مقاومت کند و خود را در برابر آسیب ترمیم کند، به خصوص در معده و دوازدهه. بیماری زخم پپتیک زمانی رخ می دهد که چیزی با این دفاع طبیعی تداخل داشته باشد.

کاهش این دفاع به اندازه کافی به یک بیماری مزمن یا پایدار نیاز دارد تا زخم تا انتها از پوشش مخاطی معده یا دوازدهه شما فرسایش یابد. دانشمندان دو علت اصلی را شناسایی کرده اند که تقریباً همه موارد PUD را شامل می شود:

عفونت هلیکوباکتر پیلوری تقریبا نیمی از جمعیت جهان اینعفونت باکتریاییکه در معده و/یا دوازدهه زندگی می کنند. در اکثر افراد، به نظر می رسد که هیچ مشکلی ایجاد نمی کند. اما اگر بیش از حد رشد کند وتعادل طبیعی میکروب‌هایی را که در آنجا زندگی می‌کنند، می‌تواند یک پاسخ التهابی ایجاد کند.التهاب مزمندر پوشش گوارشی شما می تواند آن را فرسوده و منابع آن را برای خود ترمیم کاهش دهد. باکتری همچنین ممکن است به طور فعال به پوشش داخلی حمله کند.

استفاده بیش از حد از NSAID ها (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) . NSAID ها مسکن های رایج بدون نسخه (OTC) از جمله آسپرین و ایبوپروفن هستند. از آنجایی که می‌توانید آنها را بدون نسخه دریافت کنید و بدون توصیه‌های حرفه‌ای مراقبت‌های بهداشتی مصرف کنید، معمولاً افراد خیلی زیاد و اغلب آن‌ها را مصرف می‌کنند. این می تواند روی مواد شیمیایی داخل معده و دوازدهه تأثیر بگذارد. NSAID ها پروستاگلاندین هایی را که آسیب به پوشش دستگاه گوارش شما را ترمیم می کنند، مهار می کنند.

سایر علل غیرمعمول بیماری زخم پپتیک عبارتند از:

سایر عفونت ها

ایسکمی (از دست دادن جریان خون).

استرس فیزیولوژیکی شدید (معمولاً از یک بیماری یا آسیب تهدید کننده زندگی).

شیمی درمانی یا پرتودرمانی .

سندرم زولینگر- الیسون

بیماری کرون .

سرطان معده .

اگر جراحی بای پس معده انجام دهید که معده شما را مستقیماً به ژژونوم متصل می کند، می توانید در ژژونوم، قسمت میانی روده کوچک، زخم معده بگیرید . این به طور موثر ژژونوم شما را به دوازدهه جدید تبدیل می کند، اما بدون پوشش محافظ مشابه.

اگر التهاب مزمن ( ازوفاژیت ) مری خود را از بین ببرد، می‌توانید به زخم معده مبتلا شوید . ریفلاکس اسید مزمن شایع ترین علت ازوفاژیت مزمن است، اما موارد دیگری نیز وجود دارد، از جمله عفونت ها، داروها و بیماری های خودایمنی .

عوامل خطر برای ابتلا به زخم معده چیست؟

در صورت ابتلا به عفونت هلیکوباکتر پیلوری یا استفاده منظم از NSAID ها، به خصوص اگر هر دو عامل خطر را داشته باشید، احتمال ابتلا به زخم معده بیشتر است . حتی اگر هلیکوباکتر پیلوری هنوز بیش از حد رشد نکرده باشد یا هنوز داروهای NSAID زیادی مصرف نکرده باشید، این عوامل می توانند با هم ترکیب شوند و باعث ایجاد PUD شوند.

عوامل دیگری که ممکن است در این امر نقش داشته باشند عبارتند از سیگار کشیدن ، مصرف الکل و سایر داروهایی که ممکن است مصرف کنید. در حالی که این عوامل به تنهایی برای ایجاد PUD کافی نیستند، اما می توانند با عفونت هلیکوباکتر پیلوری یا استفاده از NSAID ترکیب شوند تا بیماری زخم پپتیک را بیشتر کنند.

تشخیص و آزمایشات

بیماری زخم معده چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر علائم و/یا عوامل خطر شما حاکی از بیماری زخم پپتیک باشد، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به دنبال زخم در دستگاه گوارش شما خواهد بود. آنها همچنین می خواهند شما را برای عفونت هلیکوباکتر پیلوری آزمایش کنند . آنها ممکن است این موارد را جداگانه یا با هم در طول معاینه آندوسکوپی آزمایش کنند .

آزمایش های تصویربرداری دقیق، مانند سی تی اسکن (اسکن توموگرافی کامپیوتری) یا آزمایش اشعه ایکس سری GI ، می تواند زخم های بزرگتر را تشخیص دهد. آزمایش‌های عفونت هلیکوباکتر پیلوری شامل آزمایش تنفس اوره یا آزمایش مدفوع است. ممکن است برخی از این آزمایش ها را در حالی که ارائه دهنده شما در حال ارزیابی علائم شما است انجام دهید.

برای بسیاری از افراد، معاینه آندوسکوپی فوقانی تشخیص نهایی را ارائه می دهد. یک آندوسکوپی فوقانی (یا تست EGD ) با یک دوربین کوچک در انتهای یک لوله بلند به داخل دستگاه گوارش فوقانی شما می رود. در طول آندوسکوپی، آنها همچنین می توانند بیوپسی معده را برای آزمایش هلیکوباکتر پیلوری انجام دهند .

آندوسکوپی مفید است زیرا نه تنها تصاویری از اندام‌های شما را نشان می‌دهد، بلکه به ارائه‌دهنده شما اجازه می‌دهد تا با عبور ابزارهای بلند از لوله، مستقیماً به آنها دسترسی داشته باشد. اگر زخم‌های شما برای توقف خونریزی نیاز به درمان دارند، می‌توانند در صورت مشاهده آن را درمان کنند.

مدیریت و درمان

درمان های موجود برای زخم معده چیست؟

درمان خط اول بیماری زخم معده ترکیبی از داروها برای کاهش اسید معده و کمک به محافظت و ترمیم بافت های شما است. همچنین در صورت ابتلا به عفونت به آنتی بیوتیک نیاز خواهید داشت. مهم است که علت اصلی زخم خود را از بین ببرید.

داروها برای درمان بیشتر زخم های گوارشی کافی هستند، اما اگر عوارضی مانند زخم خونریزی یا زخم سوراخ شده دارید، ممکن است به درمان اضافی نیاز داشته باشید. اقدامات پزشکی جزئی، مانند آندوسکوپی، می تواند بیشتر این عوارض را درمان کند.

داروها

داروهای زخم پپتیک عبارتند از:

آنتی بیوتیک ها . اگر به هلیکوباکتر پیلوری یا سایر عفونت های باکتریایی مبتلا هستید، پزشک ترکیبی از آنتی بیوتیک ها را برای از بین بردن باکتری ها تجویز می کند.

آنتی بیوتیک های رایج برای عفونت هلیکوباکتر پیلوری عبارتند از:

داکسی سایکلین .

مترونیدازول .

کلاریترومایسین .

آموکسی سیلین .

عوامل محافظت کننده سلولی این داروها به پوشاندن و محافظت از پوشش گوارشی شما در حین بهبودی کمک می کنند. آنها عبارتند از:

سوکرالفات .

میزوپروستول .

بیسموت ساب سالیسیلات .

مسدود کننده های گیرنده هیستامین (بلوکرهای H2) . این داروها با مسدود کردن ماده شیمیایی که به بدن شما می‌گوید آن را تولید کند، اسید معده را کاهش می‌دهند. آنها عبارتند از:

فاموتیدین .

سایمتیدین .

نیزاتیدین .

مهارکننده های پمپ پروتون (PPIs) . این داروها به کاهش اسید معده کمک می کنند و همچنین پوشش مخاطی شما را پوشش داده و از آن محافظت می کنند تا بهبودی را بهبود بخشند. PPI ها عبارتند از:

اسومپرازول .

دکسلانسوپرازول .

لانزوپرازول .

امپرازول .

پنتوپرازول .

رابپرازول .

جایگزین های NSAID اگر معمولاً از NSAID استفاده می کنید، باید در مورد جایگزین ها با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید. استامینوفن یکی از مسکن‌های رایج بدون نسخه است که یک NSAID نیست و اثرات مشابهی روی پوشش مخاطی شما ندارد.

اقدامات پزشکی

اگر زخم پیچیده یا خونریزی دهنده ای دارید، ممکن است پزشک شما نیاز به درمان مستقیم آن داشته باشد. آنها معمولاً می توانند این کار را در طول معاینه آندوسکوپی انجام دهند. ارائه دهندگان با سوزاندن یا تزریق دارو به زخم، خونریزی را درمان می کنند. آنها سوراخی را با بخیه ترمیم می کنند.

اگر یک زخم باعث انسداد در دوازدهه یا کانال پیلور شما شود (خروجی در پایین معده)، ممکن است برای باز کردن مجدد کانال به مداخلاتی نیاز داشته باشید. این ممکن است به معنای ساکشن معده برای رفع فشار آن یا به ندرت جراحی باشد.

جلوگیری

چگونه می توانم خطر ابتلا به زخم معده را کاهش دهم؟

مهمترین کارهایی که می توانید برای پیشگیری از بیماری زخم معده انجام دهید عبارتند از:

هلیکوباکتر پیلوری را پیدا و ریشه کن کنید . اکثر افرادی که عفونت هلیکوباکتر پیلوری دارند از آن آگاه نیستند. می توانید با انجام یک آزمایش تنفسی ساده اوره متوجه شوید که آیا به آن مبتلا هستید یا خیر. اگر آن را دارید، می توانید آن را پیشگیرانه درمان کنید (قبل از اینکه مشکلی ایجاد کند). اگر قبلا آن را داشته اید و آن را درمان کرده اید، بهتر است دوباره آزمایش کنید زیرا گاهی اوقات دوباره عود می کند.

از NSAID ها فقط طبق دستور استفاده کنید . اگر عادت دارید دردهای روزانه را با داروهای NSAID مدیریت کنید، مطمئن شوید که بیش از دوز توصیه شده مصرف نمی کنید. اگر قبلاً به بیماری زخم معده مبتلا بوده اید، احتمالاً به هیچ وجه نباید آنها را مصرف کنید. اما اگر مجبور هستید، باید آنها را با داروی دیگری برای محافظت از پوشش خود مصرف کنید.

چشم انداز / پیش آگهی

آیا زخم معده خود به خود از بین می رود؟

زخم های گوارشی در صورت از بین رفتن شرایط ایجاد شده می توانند بهبود یابند. اما معمولاً برای شناسایی علت نیاز به تشخیص پزشکی است. و اگر علت آن عفونت هلیکوباکتر پیلوری یا برخی شرایط پزشکی دیگر باشد، برای از بین بردن آن به درمان نیاز خواهید داشت.

اگر علت به تنهایی NSAID ها باشد، و اگر مصرف آنها را متوقف کرده باشید، ممکن است زخم شما به خودی خود بهبود یابد. اما برای اطمینان به تشخیص پزشکی نیاز دارید. شما می‌توانید هلیکوباکتر پیلوری نیز داشته باشید، و استفاده از NSAID می‌تواند به عفونتی که قبلاً بی‌خطر بوده اجازه رشد بیش از حد بدهد.

پیش آگهی پس از درمان زخم معده چیست؟

بیشتر زخم های گوارشی در عرض چند هفته بهبود می یابند. اکثر مردم فقط برای دو ماه به دارو نیاز دارند. داروها در درمان زخم معده بسیار موثر هستند. افراد مبتلا به بیماری های مزمن، مانند سندرم زولینگر-الیسون، ممکن است نیاز داشته باشند که آنها را مادام العمر مصرف کنند.

ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما پس از درمان، آزمایش‌های بعدی را برای اطمینان از بهبود زخم و رفع هرگونه عفونت انجام می‌دهد. هلیکوباکتر پیلوری می تواند مشکل ساز باشد و گاهی اوقات عود می کند. همچنین در صورت ادامه شرایطی که باعث ایجاد زخم شده است، زخم ها می توانند عود کنند.

به ندرت، برخی از افراد زخم معده مداوم دارند که به درمان پاسخ نمی‌دهند یا بعد از درمان دوباره عود می‌کنند. آنها می توانند باعث درد مزمن، زخم بیش از حد و سایر عوارض شوند. این موارد ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند:

بافت اسکار را بردارید یا دهانه خروجی را باز کنید ( پیلوروپلاستی ).

عصب تحریک کننده اسید معده را قطع کنید ( واگوتومی ).

زندگی با

آیا هنگام زندگی با بیماری زخم معده باید رژیم غذایی خود را تنظیم کنم؟

غذاها و نوشیدنی ها باعث ایجاد زخم معده نمی شوند، اما در صورت داشتن زخم معده می توانند آن را تشدید کنند، به خصوص غذاها و نوشیدنی های تند و اسیدی. همچنین در صورت داشتن علائم یا سابقه بیماری زخم پپتیک، باید از مصرف الکل و سیگار خودداری کنید.

آیا هنگام زندگی با بیماری زخم معده باید داروهایم را تنظیم کنم؟

مطمئن شوید که همه داروهای فعلی خود را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارید. NSAID ها مهم ترین مورد بحث هستند، اما سایر داروها نیز می توانند کمک کنند، به ویژه هنگامی که ترکیب شوند. ممکن است لازم باشد جایگزین هایی پیدا کنید یا دوز خود را تنظیم کنید.

آیا می توانم بیماری زخم معده را با آنتی اسیدها در خانه درمان کنم؟

آنتی اسیدها به خنثی کردن اسید و کاهش علائم مرتبط با اسید مانند ریفلاکس، سوزش سر دل و سوء هاضمه کمک می کنند. ممکن است زخم را بهتر کنند، اما نمی توانند آن را درمان کنند. اگر سابقه زخم گوارشی دارید، آنتی اسیدها ممکن است به جلوگیری از عود آن کمک کنند.

چه زمانی باید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تماس بگیرم؟

اگر مشکوک به زخم معده هستید، همیشه به پزشک خود مراجعه کنید. در حالی که ممکن است بتوانید علائم خود را به طور موقت با داروهای بدون نسخه مدیریت کنید، اما اینها زخم را بهبود نمی بخشند. شما باید علت اصلی را شناسایی و برطرف کنید.

یک زخم درمان نشده می تواند منجر به عوارض جدی شود، حتی اگر علائم شدید نداشته باشید. عامل اصلی بیماری زخم پپتیک، هلیکوباکتر پیلوری ، همچنین می تواند منجر به عوارض دیگری شود. به عنوان مثال، یک عامل خطر برای ابتلا به سرطان معده است.

در صورت بروز علائم عوارض جدی مانند:

درد شدیدی که از بین نمی رود.

علائم خون در مدفوع یا استفراغ خونی.

علائم از دست دادن خون شدید، مانند رنگ پریدگی و غش.

یادداشتی از کلینیک کلیولند

بیماری زخم پپتیک نشان دهنده تغییر قابل توجهی در داخل دستگاه گوارش شما است. چیزی بر دفاع طبیعی شما در برابر اسیدها و آنزیم های معده غلبه کرده است. ایجاد این تغییر شیمیایی به زمان نیاز دارد و معمولاً برای رفع آن نیاز به درمان پزشکی است.

زخم معده شایع و قابل درمان است، اما درمان مهم است، حتی اگر علائم شدیدی نداشته باشید. زخم‌های درمان‌نشده می‌توانند تا زمانی که جدی‌تر شوند عمیق‌تر شوند. منتظر مشورت با ارائه دهنده خود در مورد علائم خود نباشید.